Kaapstad / weer terug in Nederland

Hallootjes,

Inmiddels ben ik alweer bijna een week terug in Nederland. Vorige week dinsdag zijn we terug gekomen uit Kaapstad, waar we nog 6 dagen vakantie gevierd hadden na onze zeven week durende stage in Hoedspruit. In Kaapstad hebben we veel ondernomen, leuke mensen ontmoet en hele toffe dingen gedaan. We hebben de tafelberg beklommen, Lion´s Head twee keer beklommen (èèn keer bij zonsopkomst), een surfles gehad, de gekleurde huizen in Bo-Kaap bewondert, de pinguïns op Boulders Beach ontmoet en uiteraard naar het meest zuidelijke punt van Afrika 'Kaap de Goede Hoop' geweest. Dit was ongeveer de hoofdlijn van de leuke attracties in Kaapstad die wij ondernomen hebben, uiteraard hebben we nog zoveel meer gezien. Omdat we in deze zes dagen zo druk waren én dit onze vakantie was heb ik niet mijn blog bijgehouden. Als ik dan nu ook achteraf mijn blog zou uittypen, zou ik hier té lang mee bezig zijn en vandaar dat ik het hierbij laat. Nadat we een geweldige stageperiode gehad hadden bij African Dream Horse Safari, hebben we dit nog leuk kunnen afgesluiten in de grote stad, wat een totaal andere wereld was dan Hoedspruit. Wij hebben een geweldige tijd in Zuid-Afrika gehad en willen eigenlijk al weer terug. Veel gezien en veel meegemaakt; Het was een onvergetelijke reis die ons nooit meer word afgenomen! Ik hoop dan ook in de toekomst terug te kunnen keren naar Zuid-Afrika.

Oja, bij deze wil ik jullie dan ook bedanken voor het meeleven en alle positieve reacties die ik gehad heb al die tijd. Ik hoop dat jullie genoten hebben van mijn reisblog.

Dikke kus, Judith

Maandag 14 augustus/dinsdag 15 augustus - best gamedrive ever en onze laatste stagedag.

Maandag 14 augustus
Zoals elke maandagochtend waren we ook deze maandagochtend weer vroeg uit de veren voor een gamedrive. Christelle vraagt altijd voordat de gamedrive start wat we willen zien. Meestal schreeuwen we iets van ‘Big Five’, ’Leopard’ of ’Krugerpark’, maar dit keer vroeg ik om een ‘happy elephant’. Tja waarom per se een blije olifant, dit vanwege de trieste documentaire van afgelopen zaterdag over de ivoorjacht. Tijdens de gamedrive zagen we aapjes, impala’s en meerdere giraffes met ook kleintjes erbij. Een hele poos later zagen we dan een olifant en dan wel omdat hij onze weg blokkeerde. Toen we eens om ons heen keken zagen we steeds meer olifanten, het bleek te gaan om een mega grote groep van wel 60 olifanten. Ze hebben nog nooit zo’n grote groep in Jejane Private Nature Reserve gezien. Het was heel tof om in zo’n groep verzuild te raken. De olifanten waren aan het spelen, eten en zelfs aan het vechten. Er waren ook hele kleine olifantjes bij die maar wat aan het rondrennen waren, enorm schattig. Deze groep was zich langzamerhand aan het voortbewegen en wij reden gewoon met hun mee. Zo zagen we ook ineens een hele grote olifant erbij staan, deze kwam dikwijls boven de andere grote olifanten uit. Naast dat deze olifant zo intens groot was, had hij ook enorm lange slagtanden. En dit was heel erg bijzonder omdat we in de documentaire van zaterdag meerdere olifanten zagen met hele lange slagtanden, waarbij Demi en ik tegen elkaar zeiden dat we hier in Jejane nog nooit een olifant gezien hadden met hele lange slagtanden. Verderop ontstond een gevecht tussen twee olifanten wat voor een enorm kabaal zorgde, wij dachten dat de slagtanden afbraken. Terwijl dit gevecht tussen die twee gaande was, rende alle moeders met de jongen in bescherming weg en een aantal (waaronder de big big daddy genaamd Ezulwini) op het gevecht af ging om de twee vechtende olifanten uit elkaar te drijven. We zagen een van deze twee weglopen met allemaal bloed op één van zijn slagtanden. Het was echt prachtig om 1,5 uur midden in deze groep te staan en gewoonweg te kijken naar hun natuurlijke gedragingen. Ik vroeg om één blije olifant en kreeg er zestig stuks, geweldig! Het werd dan ook wel weer tijd om terug te gaan naar de stallen. Iedereen had al paarden gekozen en er waren nog maar een paar over, natuurlijk de wat minder makkelijkere paarden. Dus ik ging rijden op Black Beard, de jonge fries. Ik was nog geen 5 minuten in de rijbak en had al meerdere mogelijkheden gehad om op de grond te liggen in plaats van op de rug van Black Beard. Hij ging namelijk bokken, vanuit stap naar galop en rechtstreeks naar de uitgang, zomaar uit het niets omdraaien etc. Hij was echt enorm aan het klieren, maar ik ben op hem blijven zitten gelukkig. Na het rijden konden we zo aanschuiven bij de lunch, die dit keer bestond uit rijst, kip en groenten. Na de lunch zijn Demi en ik nog naar de Pick&Pay gegaan om geld op te nemen en nog wat kleine boodschapjes te halen. Ook zijn we in de middag nog met school bezig geweest. Als avondeten hadden we chili con carne met gebakken aardappeltjes uit de oven.

Dinsdag 15 augustus
Vanochtend waren we om 8 uur weer op stal. We hielpen de staff met de paarden borsten. Om 9 uur stonden twee trails gepland met toeristen, waarvoor we dus meerdere paarden moesten opzadelen. Nadat deze twee groepen op trail waren, gingen wij de paarden kiezen waarop we wilden rijden vandaag. Er stonden al lessen gepland waarmee we dus rekening moesten houden. Ik koos voor Twin, omdat ik hem in deze 7 weken nog geen één keer gereden had en er een springles gepland stond. Tijdens de les zij Traci dat ik Twin moest rijden met de Judith-style, dat houdt in; ‘’Er compleet voor gaan’’, precies zoals ik Candle reed die heel erg voorwaarts gereden moest worden om hem ervan te overtuigen dat een hindernis niet zo heel eng is. Ze zij dan ook dat Twin zou stoppen bij de oxer die in de bak stond. Al die tijd dat ik hier op verschillende paarden heb gesprongen was ik niet nerveus meer, maar doordat Traci dat zei begon ik wel aan mezelf te twijfelen. Maar elke keer dat ik op de hindernis af reed zei ik hardop tegen Twin ‘’We can do it Twin’’ en het hielp want in totaal heeft hij maar twee keer gestopt, terwijl hij erom bekend staat dat hij altijd stopt. Traci was dan ook heel trots op hoe ik Twin reed. Ik heb een aantal hele rare sprongen gemaakt met Twin, maar we hebben ze allemaal overwonnen. De hoefsmid en dierenarts waren aanwezig vandaag, dus af en toe moesten we bijspringen om hun te helpen met het vasthouden van paarden. Aan het einde van ochtend heb ik Matt op Lui nog lesgegeven, ondanks dat ik het lesgeven opzich al moeilijk vind en dan ook nog in het Engels, gaat dat wel steeds beter. De les ging heel goed en Matt heeft dan ook zijn eerste galop gedaan. Tijdens de lunch aten we Spaghetti Bolognese. In de middag hebben Demi en ik met Traci om tafel gezeten voor onze eindbeoordeling. Ze was heel erg blij met ons en vertelde ons dat ze ons echt wel gaat missen. We hadden dan ook beiden een hele goede stagebeoordeling ontvangen. Ook hebben we nogmaals de uitleg over longeren bijgewoond. Aan het eind van de middag zijn we begonnen met onze koffers in te pakken, want morgen gaan we hier afscheid nemen en vliegen we naar Kaapstad voor zes dagen vakantie vieren. Morgenochtend gaan Demi en ik nog een trail doen samen en dan douchen en vervolgens vliegen wij om 1 uur. De geplande aankomsttijd in Kaapstad is half 5.

Ik hoop dat we in onze hostel in Kaapstad ook Wi-Fi hebben waardoor ik jullie van mijn belevenissen in Kaapstad op de hoogte kan houden. Waarschijnlijk ishet hebben van Wi-Fi niet het probleem maar het vinden van een moment om mijn blog bij te werken een groter probleem aangezien we onze dagen heel volgepland hebben om zo veel mogelijk te kunnen zien van Kaapstad.

Helpen creëren van plaatselijke hondenpark, World Elephant Day en onze laatste partyavond

Zaterdag 12 augustus
Gisterochtend konden we eens een keer langer in bed blijven liggen want we werden om 9 uur opgehaald om te gaan helpen bij het creëren van een hondenpark in de stad Hoedspruit. Omdat alle honden gewoon bij de mensen rondom het huis lopen hebben deze honden nooit eens sociaal contact met andere honden. Door het creëren van een hondenpark kunnen mensen met hun honden wandelen en kunnen de honden sociaal contact maken met andere soortgenoten. Omdat we met 24 mensen van African Dream Horse Safari gingen helpen, konden we veel werk leveren in een korte tijd. De hondenpark was nog heel ver te zoeken. Overal lag afval en stonden nog struiken en boompjes. Een aantal van ons ging dan ook met een vuilniszak de afval opruimen, een aantal anderen hakte was stuikjes omver en een aantal mensen sleepte de takken en struikjes naar één grote bult. Omdat elk boompje hier mega lange doorns heeft moesten we goed oppassen waar we onze voeten neerzette. Eén van de vrijwilligers had inderdaad een doorn die door haar schoenzool in haar voet zat en daar terplekke verwijderd werd. Om 11 uur zijn we daar weer vertrokken en naar stal gegaan. We mochten zelf weten of we in de bak dressuurmatig wilden rijden of dat je een outride ging maken. Ik koos ervoor om in de bak aan het werk te gaan met Brady. Brady wordt heel veel gebruikt voor trails en word maar zelden in de bak gereden omdat hij zo nerveus is. Wanneer je bedoeling is om te stappen, draaft Brady en wanneer je bedoeling is om te draven maakt Brady alleen maar galopsprongen. Het koste me dan ook heel veel inspanning om Brady fatsoenlijk op mijn tempo de bak rond te krijgen. Maar helemaal aan het eind van onze training kon ik gewoon draven met lange teugels, waardoor ik ook een compliment van Shannon kreeg dat ze Brady nog nooit zo ontspannen in de bak had zien lopen. Nadat ik Brady afgezadeld, gedoucht en in de paddock gezet had ging ik Golden Reef klaar maken om te rijden. Ik heb Reef heel fijn kunnen rijden en ook dit keer weer zonder bokken en stakingen. Omdat het over de 30 graden was en ik heel intensief de twee paarden gereden had, was ik drijfnat van het zweet. Ik bleef maar dorst hebben, maar tegelijkertijd had ik buikpijn omdat ik veelste veel water gedronken had. Ik keek uit naar een enorme verkoeling en bedacht daarom om maar in het zwembad te gaan. Echter is het zwembad nog steeds ijskoud en alleen met mijn voeten in het zwembad zorgde dan al voor voldoende afkoeling. De rest van de middag heb ik dan ook gewoon met bikini in de zon gelegen. Tussendoor werd Manon nog thuisgebracht door Traci; ze was van het paard gevallen in de Bush en had veel pijn. Wij trokken haar kleren uit en zette haar onder douche. Om kwart voor zes werden we weer opgehaald om vervolgens naar een buiten film te gaan. Dit was georganiseerd op de Southern Cross School, de school waar Shannon en vele andere die hier werken op school gezeten heeft. Toen we door een hal liepen, liet Shannon ons een foto zien die in de hal hing waar zij als klein meisje op de foto stond met Steve Iwin. We namen plaats op een soort binnenplaats. Omdat het World Elephant Day was stond alles in teken van de olifanten. Eerst kregen we een kort praatje over de jarenlange onderzoeken van de olifanten die hier in de omgeving plaats gevonden hebben. Het was enorm interessant om te zien op welke manier de olifanten zich voortbewegen gedurende een aantal maanden. Ook werd duidelijk dat de olifanten dieren zijn met vergelijkbare hersens als de mens, met dezelfde emotionele gevoelens en hun hele leven lang dingen blijven leren. We hoorden hele interessante verhalen aan. Een voorbeeld hiervan is dat er een olifant rondliep met een gat in zijn slurf en doordat een olifant drinkt door zijn slurf kon deze olifant geen water meer opnemen. De andere familie olifanten namen heel veel water in hun slurf/mond en spoten dit vervolgens in de mond van de olifant met de kapotte slurf waardoor hij toch in leven kon blijven. Na het praatje gingen we de film kijken ‘The Ivory Game’ van Netflix. The Ivory Game is een aangrijpende documentaire over hoe de ivoorjacht in zijn werking gaat. Het was triest om te zien hoeveel olifanten neergaan voor alleen het ivoor en om te zien hoe mega groot de ivoorindustrie in Azië is. We waren allemaal onder de indruk van deze documentaire en zeiden tegen elkaar hoe erg we de wereld en de mensen nu haten. Daarnaast besefte we ons heel erg goed dat we enorm blij moeten zijn met de olifanten die we nu allemaal gezien hebben. Over 10 jaar is er waarschijnlijk geen enkele olifant meer. Hoe raar is het dan om bijvoorbeeld hier in de toekomst met mijn gezin heen te gaan en er niet eens een olifant meer rondloopt, maar dat zij het moeten hebben van de Google Afbeeldingen en de video’s op Youtube. Na deze film gingen we door naar het restaurant om gezamenlijk met iedereen van African Dream Horse Safari te eten. Ik had een heerlijke pizza besteld met salami, groene pepers, uien en cherry tomaten. Uiteraard gingen we na het dinner richting de bar. Demi en ik waren de enigen van de Barn en maakte ons eigen feestje omdat we enigszins buitengesloten werden van de Bushcamp groep. Wat best wel bijzonder is, is dat de jongens hier zo lopen te pronken met hun jachtfoto’s. Ze showen foto’s waarbij ze met een geweer naast een doodgeschoten dier staan. Ook kwam er nog een random jongen naar ons toegelopen om te vertellen dat hij vier leeuwen (twee mannetjes en twee vrouwtjes) thuis had, waar ook hij trots foto’s van showde. Om twee uur sloot de bar en moesten we dus ook de bar verlaten.

Zondag 13 augustus
Na 4 uur slaap liepen Demi en ik alweer door de stallen om de paarden te checken. Gelukkig was alles goed en konden we rechtsomkeert weer terug in bed, waarna we vervolgens pas om 10 uur weer wakker werden. Vandaag ga ik de was doen zodat ik schone kleren mee kan nemen naar Kaapstad, waar we aankomende woensdag heen vliegen. Traci heeft gevraagd of we ieder voor zich een verhaaltje kunnen schrijven over onze ervaring met African Dream Horse Safari en daarbij een aantal foto’s kunnen inzenden zodat zij deze op de website kan plaatsen. Ik ga proberen om motivatie/inspiratie hiervoor te vinden om er dan vandaag aan te gaan beginnen. En uiteraard bestaat de rest van de dag uit relaxen.

Vrijdag 11 augustus - The Amazing Race, Afrikaanse Dokter en Braaien

Vanochtend hebben Demi en ik om half 7 weer de paarden gecontroleerd. Na de controle hebben we gezamenlijk ontbeten en zijn we naar stal gegaan. We hielpen de staff met de paarden borstelen en brachten de paarden naar de paddocks. Gabby heeft opgezwollen hakken en er hangt een rare geur om haar heen, wat uiteindelijk bleek te gaan om iets rottigs in haar hoef. Traci vertelde ons handige tips over hoe je dit kunt behandelen, hoe de zwelling te koelen en hoe om te gaan met paarden die niet aangeraakt willen worden op de desbetreffende plaats. Intussen was Shannon al de hele tijd bezig met de voorbereidingen van Fun Friday. Dus we splitsen ons op in tweetallen en kozen een paard. Ik vormde samen met Matt (de jongen uit Engeland die bij ons woont) een team en wij kozen voor Candle. Vervolgens moesten we in de springbak alle onderdelen van het hoofdstel van Candle zoeken (aangegeven met gele stickertjes) en vervolgens het hoofdstel op de juiste manier in elkaar zetten. We vonden onze delen achter een plant, onder een hindernisstaander, in een plantenbak etc. Wanneer he hoofdstel op de juiste manier in elkaar gezet was tot één geheel én goedgekeurd was, konden we door naar het tweede onderdeel, namelijk: The Taste Challenge. Zoals de naam al zegt moest één van ons geblindoekt een aantal dingen proeven. We hadden afgesproken dat Matt deze Taste Challenge deed en ik de andere geblindoekte opdracht uitvoerde, welke volgde na de Taste Challenge. Matt moest de volgende dingen proeven en raden wat het was; meel, zonnebloempitten, citroensap, kaneel, rozijnen&pinda’s, wortel en aubergine. Hij wist alles bij naam te noemen, behalve de aubergine. Na de Taste Challenge was het mijn beurt om geblindoekt te worden en vervolgens Candle op te zadelen en de hoofdstel om te doen. Het was op zich niet heel erg moeilijk, want ik wist precies in welke positie ik Candle had neergezet en we hadden vooraf al het sjabrakje en de singel bevestigd aan het zadel, waardoor ik het als één geheel op de rug kon leggen. Nadat Candle een zadel en hoofdstel om had en hopelijk op de juiste manier, gingen we naar de dressuurbak waar een obstakel parcour voor ons klaar stond. We moesten een zweep uit een pion pakken en een paar meter later weer in een andere pion terugstoppen en vervolgens een slalom rijden. Na de slalom moesten we een balletje van ongeveer kniehoogte van Candle pakken en verderop in een voerbak gooien en door een kleine slinger rijden welke aangegeven werd met balken. Nadat Matt het parcours had afgelegd sprong ik op Candle en legde ik hetzelfde parcours af. Na afloop van het parcours kregen we een clue/aanwijzing die we moesten ontrafelen en erheen moesten gaan. Op ons briefje stond het volgende: ‘’Many a horse have come through our yard, And lose one of them has always been hard. A place in our heart, there will always be, For these incredible creatures, that now are free. To those that have run their final race. The clue you’ll find, is at their resting place’’. We moesten dus op zoek naar de ‘begraafplaats’ voor de paarden ergens op het terrein. Ik had echt werkelijk geen idee waar dit zou kunnen zijn. Ik wist enkel een klein kruisje te vinden ergens, maar daar lag vast een kleiner dier dan een paard. We besloten maar op zoek te gaan naar een Engelssprekende staff en die vonden we al gauw. Omdat ik totaal niet op het Engelse woord ‘Graveyard’ kon komen, omschreef ik maar dat we opzoek waren naar een plek waar dode paarden onder de grond liggen. De man keek me aan en vond het zo grappig dat hij alleen maar aan het lachen was. Uiteindelijk heeft hij ons de richting gewezen en zijn Matt en ik erheen gegaan. We vonden op een groot kruis de volgende clue, namelijk: ‘’Being judged is never nice, unless you’re trying to win a prize. Whether it’s going fast or jumping high, getting a cheer, as you run on by. The final place that you must go, is to the headquarters of a show’’. Dit was de jurybox waar een bak met wortels stond te wachten op Candle. Wij zelf kregen een donut. In de middag hebben we nog zonder zadel een korte buitenrit gemaakt, ik zat op Lui. Een paar weken geleden hebben we geleerd hoe we vanaf de grond op een paard konden springen zonder zadel. Ik ging het vandaag proberen met Lui en vol verbazing lukte me het bij de derde keer. Voor Demi was er gistermiddag gebeld naar de dokter voor aan afspraak, omdat ze al zeker een dikke week last van één bovenbeen had. Vandaag om 15.45 kon ze terecht en ik ging met haar mee. Hoewel we al om kwart voor 4 een afspraak hadden staan, gingen we met Shannon pas om kwart voor 4 bij de stallen vandaan. Na hooguit 10 minuten rijden, kwamen we bij de dokter aan. Ik wachtte in de wachtkamer samen met nog een aantal andere mensen die daar zaten. Demi mocht mee met een man die echt zo’n typisch Zuid-Afrikaanse blouse droeg met giraffen, zebra’s en olifanten als print. Al gauw kwam demi weer terug. Ze had de spier te overbelast en moet nu het komend weekend nog rusten. En we moesten nog een gel ophalen bij de apotheek. Dus we reden 2 minuten naar het winkelcentrum met een spar. Shannon vertelde ons waar de apotheek zat. Demi en ik gingen het winkelcentrum naar binnen en liepen een normaal winkeltje naar binnen, waar dus in de hoek een kleine apotheek gecreëerd was. Nadat we terug waren van de dokter en apotheek hadden we 20 minuten de tijd voordat we weer weggingen richting de braai. In deze korte tijd heb ik gauw een douche genomen. Bij de braai aten we Boerenworst, steaks, maïskolven, knoflookbrood, aardappelen en een salade. Omdat we best wel moe waren allemaal, werden wij rond half 9 weer naar de Barn gebracht. Inmiddels liggen we allemaal al genesteld in ons bed. Welterusten!

Dinsdag 8 augustus / woensdag 9 augustus - springlessen en onze laatste bushdinner

Dinsdag 8 augustus
Gisterochtend zijn we weer begonnen met een springles. Dit keer werd de springles niet gegeven door Traci maar door Julia, één van de medestudenten. Ik wilde dit keer eens een ander paard dan Golden Reef in de les rijden, dus koos ik voor een paard waar ik überhaupt nog niet op gereden heb, namelijk Carl. Carl is een mega groot wit paard en dus eigenlijk ook veelste groot voor mij. Ik heb nog nooit zo’n groot paard van dichtbij gezien, laat staan erop gezeten. Het stappen en draven was al een hele belevenis voor mij, maar ik zou er natuurlijk ook nog mee gaan springen. Hij deed niets anders dan zijn hoofd hoog in de lucht houden en schudden met zijn hoofd. Daarnaast nam die regelmatig een loopje met mij door steeds een klein beetje harder te gaan en ik had gewoon geen gezag over hem. Maar toch kijk ik positief terug op de les, omdat ik toch heb gesprongen met hem en genoten heb van het rijden. Echter was ik compleet gesloopt na deze les. Het was hard werken voor mij om te proberen hem bij mij te kunnen houden en zijn hoofd naar beneden te houden. Nadat ik Carl weer in zijn paddock gezet had, ging ik mijn paddock weer schoonmaken. Na het harde werk was het tijd voor de lunch. Tijdens de lunch aten we broodjes met Boereworst of vegetarische worst van de braai/BBQ met een zelfgemaakt sausje. Na de lunch trok ik mij terug bij de Barn om met mijn schoolopdracht aan de gang te gaan. Als avondeten wilden we eigenlijk Chili Con Carne maken, maar we kwamen tot de ontdekking dat we geen bruine bonen hadden. Dus maakten we een spaghetti met groenten en eieren. Omdat we allemaal moe waren, gingen we allemaal vroeg naar bed.

Woensdag 9 augustus
Zoals gewoonlijk waren we vanochtend weer om 8 uur op stal om de staff te helpen met de paarden borstelen en de paarden naar de paddock te brengen. Om 9 uur stond er een trail met toeristen gepland, dus moesten we tussendoor ook nog een aantal paarden voor deze trail opzadelen. Hierna gingen we de paarden verdelen. Het deel dat gisteren springles had gehad (waaronder ik) gingen vandaag een outride doen en de andere deel dat gisteren geen springles gehad had kreeg dus vandaag springles. Iedereen koos de paard/pony die zij graag wilde, maar Golden Reef bleef over. Golden Reef is een privé paard van een angstige vrouw en zij heeft samen met Traci een afspraak gemaakt dat Traci ook Reef gebruikt in de springlessen. Ik heb als enige Reef een aantal keren gereden dus ik stelde voor om met Reef ook de springles te volgen vandaag. Een win-winsituatie want ik kon dan nog een keer springen en Reef werd gebruikt. Vandaag kregen we wel springles van Traci. We moesten galopperen over balken in een cirkel, wat een hele uitdaging was voor vele combinaties. Daarnaast hadden we een lijn gebouwd met balken en 2 hindernissen. Het doel van deze springles was om te leren te wachten voor de balken, in plaats van er gewoon maar overheen te galopperen moest je heel secuur na denken over waar het paard zijn benen neer moet zetten. Daarnaast focusten we op het tellen van de galopsprongen voor een hindernis waardoor je beter uitkomt met springen. Reef begint altijd te pesten wanneer je hem aan het werk zet, dit is dan ook de reden waarom de eigenaar heel licht werk met hem doet. Hij gaat namelijk staken en bokken. Vandaag was dus ook de vijfde keer dat ik op Reef reed en het was vandaag de allereerste keer dat we samen een team waren zonder te vechten en stakingen. We hebben een hele fijne les gehad en vooral heel veel plezier gehad. Na de les heb ik Manon nog geholpen met het maken van portretfoto’s van de paarden voor op de website. Om vier uur werden we opgehaald voor een gamedrive en om te gaan eten in de bush. Het avondeten in de bush bestond vanavond uit Couscous. Tijdens de gamedrive zagen we giraffen, impala, wilde beasts, jakhals en de wild dogs met puppy’s. Omdat we volgende week woensdag vliegen naar Kaapstad, was dit tevens ook onze laatste bushdinner. Vandaag zouden er ook drie nieuwe stagiaires arriveren die bij ons kwamen wonen. We wachtten met smart af en toen bleek het te gaan om een moeder met zoon en dochter die hier zijn voor een vakantie. Ongemakkelijk is het zeker. We gaan nu gauw slapen want morgenvroeg zitten we om half 7 alweer in de gamedrive auto. Slaaplekker alvast!

Zaterdagnacht, zondag en maandag - Geweldige stapavond, Giraffe gamedrive en paardrijden

Zaterdagnacht (5 augustus) en zondag (6 augustus)
Op zondagmorgen kwamen we allemaal laat uit bed, ten eerste omdat dit een relaxdag is en ten tweede omdat we een iets wat te gezellige zaterdagnacht gehad hadden. De zaterdagavond liep dan ook compleet anders dan voorspeld was. We gingen er namelijk vanuit de we weer net als alle andere keren zouden belanden in de 3 bij 3 plaatselijke bar. Maar er was op zaterdagmiddag een rugby wedstrijd geweest. African Dream Horse Safari support een rugby team genaamd Lions omdat zij op het punt stonden om te degraderen. Maar inmiddels zijn ze veel beter geworden en speelden ze dus op zaterdagmiddag een finale. Omdat rugby een hele populaire sport hier in Zuid-Afrika is, gingen ze massaal gezamenlijk kijken bij een Grill & Bar net buiten de stad. Helaas verloren de Lions, maar desondanks was er wel een feestje gaande. Wij gingen dus na het eten ook naar dit feestje bij een ‘bar’ genaamd The Thirsty Giraffe. Ook dit was totaal anders dan onze verwachting. We kwamen namelijk terecht in een villa midden in de bush, enorm gaaf. Voordat we ons echt op ons gemak voelden, hadden we eerst een aantal Brandy Cola en Caramel Vodka shots nodig. Ook gingen we voor het eerst een Springbokkie shot drinken. Dit is enorm populair hier en ze zeggen dat je dat ooit gehad moet hebben. Springbokkie is een shotje dat bestaat uit iets met mint gemixt met Amarula. Amarula is een Zuid-Afrikaanse likeur met karamelsmaak uit Phalaborwa, dit is een stad aan de rand van het Krugerpark. Deze drank is gemaakt van suiker, room en de vrucht van de marulaboom (ook wel olifantenboom genoemd). Na de drankjes konden dan ook wat dansjes wagen op de dansvloer. Een man die wij met regelmaat zien omdat die werkt bij het anti-stroperijteam in het gebied waar wij gamedrives hebben, was ook bij ons de hele avond. Op een gegeven moment was ik met Esther buiten en zagen we twee mensen dansen als een Baboon (Baviaan) en dit bracht ons op het idee om de groep binnen te vertellen dat we een groep Baboons buiten zagen. De stevige anti-stroperij man die dus veel verstand van Wildlife heeft was dan ook totaal verrast dat deze bavianen op dit tijdstip en bij deze lawaaierige villa waren. Maar we konden hem ervan overtuigen dat hij maar eens een kijkje buiten moest nemen, want wij hadden echt wel een groep bavianen gezien (wat dus helemaal niet zo was). Eenmaal buiten konden wij niet stoppen met lachen en vertelde we hem dat het een grapje was. Het was dus wel een geslaagde nacht. De rest van de zondag lagen we allemaal te slapen in de zon. In de ochtend hebben we afscheid genomen van Esther, haar stageperiode zat er alweer op. De Duitse zusjes bereidde een heerlijke avondmaaltijd. Ze hadden gehaktballen in een tomaten/kaas/ui saus gegaard in de oven, gebakken aardappelen uit de oven en een salade met een advocado saus gemaakt. De rest van de avond hebben we niet veel meer gedaan en gingen we op tijd naar bed.

Maandag (7 augustus)
Het begon vanochtend zoals een maandagmorgen vaak omschreven wordt. Om 6 uur zaten we al in de gamedrive auto en het was grauw en miezerig weer. Dit terwijl het hier dus normaalgesproken nooit regent in deze periode. We zaten net als altijd met drie lagen kleding onder de wollen dekens voor ons uit te staren omdat we te moe waren om geconcentreerd en actief te gaan zoeken naar dieren. Overal waar we keken tijdens de gamedrive zagen we giraffes, we hebben wel meer dan 20 gezien in totaal. Naast de hoeveelheid giraffes zagen we ook Wild dogs met puppy’s, Wilde Beasts, Warthogs, één olifant en impala’s. We gingen ook nog even langs Bushcamp omdat het Glenn zijn 50e verjaardag was gingen we zingen voor hem. Na de gamedrive was het weer tijd om elkaar dressuurles te geven. Ik reed weer op Golden Reef, maar ik reed meer voor mijzelf dan dat ik les kreeg. Reef was namelijk erg vervelend, maar we konden uiteindelijk wel fijn rijden waardoor ik het toch nog met een goed gevoel heb kunnen afsluiten. Nadat ik Reef afgezadeld had en hem lunch gevoerd had, ging ik Demi helpen om haar paddock mestvrij te maken. Terwijl Demi en ik net klaar waren met de paddock, lag er een paard heel vreemd in een andere paddock dichtbij. Dit was Bafana, hij is al 26 jaar en hij gaat erg hard achteruit de laatste weken. We keken naar hem en aaiden hem en lieten hem maar even met rust. Later stond hij alweer op zijn benen en dronk hij uit de waterbak. Ook zaten we nog bijeen en vertelde Traci over de drie meest voorkomende ziektes die hier in Zuid-Afrika voorkomen en waarbij paarden overlijden. Dit zijn namelijk koliek, teken en African Horse Sickness. Na deze drukke ochtend, was het dan ook tijd om te gaan lunchen. We aten rijst met groenten. Na de lunch brachten we de paarden naar binnen en bouwden we een parcours in de springbak. Morgen hebben we namelijk weer een springles.

Zaterdag 5 augustus – Lokale markt, trail en kinderfeestje.

Vanochtend gingen we om half 8 naar de plaatselijk markt. Deze markt is in Hoedspruit en is elke eerste zaterdag van de maand. Één van de eerste dagen stage zijn we ook naar deze markt geweest en deze keer werd dus ook de laatste keer voor ons. Ze hadden net als de vorige keer weer veel delicatessen, beeldjes, schilderijen, zeepjes etc. stuk voor stuk handgemaakt. Ik kocht een leuk mintgroen T-shirt als aandenken aan Hoedspruit. We moesten na een uur rondlopen weer snel terug naar de stallen, want er stond een Trail gepland en deze mensen waren er al. Dus moesten we snel de paarden opzadelen en de mensen helpen om op het paard te komen. Toen deze groep weg was met Shannon, hebben wij zelf een trail gedaan. Ik reed op Finesse die nu voor de tweede keer de bush in ging. In het begin was Finesse erg relaxt, maar ze werd steeds drukker naarmate de rit vorderde. Ze heeft de rest van de rit dan ook alleen maar gedribbeld omdat ze zo graag wilde bewegen. Ik reed deze trail samen met de meiden van de Barn, dus de 3 Nederlandse studenten en de twee Duitse zusjes. We zagen niet veel dieren, alleen Knobbelzwijnen, Kudu en Impala’s, maar het was wel een gezellige rit. Bij terugkomst heb ik snel mijn paddock gemest en daarna geholpen met een kinderfeestje. Ze deden eerst een obstacle run in de rijbak en daarna namen wij ze wandelend mee in de bush op de rug van een pony. Het hele clubhuis was dan ook omgetoverd tot een sprookje, overal waren eenhoorn ballonnen, regenbogen, slingers etc. We hebben de rest van de middag vrij en gaan rond 8 uur naar Sleepers om een hapje te eten in het restaurant en om te feesten in de bar.

Vrijdag 4 augustus – Mijn bijzondere verjaardag in Zuid-Afrika

Iedereen is vast heel erg nieuwsgierig naar hoe ik mijn verjaardag gevierd/ervaren heb hier in Zuid-Afrika. Toen ik wakker werd en naar de huiskamer liep, hadden Esther en Demi slingers opgehangen en ballonnen in de vorm van 22 opgeblazen. Nadat ik toegezongen was door de schoonmaakster en de andere meiden tijdens het ontbijt, zijn we in de auto gestapt richting de Mariepskop. Dit is een hele hoge berg hier in de buurt. De Mariepskop is onderdeel van de Drakensberg Mountain, een berg die start bij Kaapstad en doorloopt tot bovenin Afrika. Voordat we het hoogste punt bereikt hadden stopten we bij een aantal mooie panorama punten om daar te genieten van het uitzicht en om foto’s te maken. Tijdens deze route naar de top, passeerden we heel veel koeien op de weg. Deze koeien lagen te chillen op de weg, waardoor wij ze moesten ontwijken en soms uit de auto moesten stappen om ze weg te jagen omdat we anders niet verder konden rijden. Bovenop de berg hebben we op de rotswand geluncht, we hadden broodjes en beleg meegebracht. Er was een mooie platte steen die uitstak van de rotswand we wilden dan ook mooie fotos maken terwijl we op deze steen stonden. De steen opzich was niet zo heel erg spannend, ondanks dat dit op 2000 meter hoogte was, maar de weg naar deze steen was mega spannend. We moesten namelijk zijwaarts en met zweethanden de rotswand vasthouden omdat het een smal stukje steen was waar we overheen liepen. Shannon waarschuwde dan ook door te zeggen; ‘’Als je glijdt of valt ben je echt op slag dood, dus denk goed na bij elke stap die je zet’’ en we zagen een gedenksteen liggen van iemand die daar omgekomen is. Toch weerhield dit mij niet om niet te gaan, ik wilde hoe dan ook een foto maken op die uitstekende steen. En het is uiteindelijk gelukt met veel moeite. Nadat we voldoende foto’s gemaakt hadden zijn we weer terug gekeerd naar de stallen. Om 8 uur zijn we weer opgehaald voor een dinner in de bush bij maanlicht. We parkeerden de auto’s op een plek waar eerder die dag leeuwen gezien waren. We aten fingerfood zoals knakworstjes, saucijzenbroodjes, kaasbroodjes, kipnuggets, wat groenten en natuurlijk niet te vergeten; de cupcakes die ik gemaakt had. Na het eten reden we nog wat door de bush, we zagen Wild Dogs, Giraffes, Genet Cat, Impala en een Kudu. Bijzonder om mijn verjaardag te kunnen vieren in zo’n mooie natuur, omringd door alle mooie dieren en natuurlijk de lieve mensen om me heen. Van Demi kreeg ik nog een heel schattig cadeautje, namelijk een armbandje met een kompas bedeltje. We kamen om 10 uur terug van de gamedrive in de bush. We waren dan ook allemaal gesloopt, omdat we normaal rond half 9 / 9 uur naar bed gaan en de helft van de dag op de hoge berg doorgebracht hadden.