Vanochtend om half 9 zijn we vertrokken; Demi, Esther, ik, zeven vrijwilligers en Christelle. We zijn naar het Moholoholo centrum gereden. Christelle en Demi bleven bij de auto wachten, terwijl Esther en ik met de groep bij het revalidatiecentrum voor wilde dieren naar binnen gingen voor een rondleiding. Ik had al twijfels of ik wel naar binnen zou moeten gaan, omdat ik tegen de toeristische attracties met wilde dieren ben en deze wilde dieren niet in kleine verblijven wil zien maar juist in de uitgestrekte natuur van Afrika. Toch ben ik vol goede moed naar binnen gegaan en mijn twijfels werden gelijk bevestigd. We stonden rondom een tafel en er kwam een aangelijnde Cheetah aan met zijn twee trainers, het dier sprong op de tafel en ging liggen waarna iedereen langs kon lopen om hem even te aaien terwijl die afgeleid werd met stukjes vlees. Hierna gingen we met onze groep (ongeveer 40 personen) in een veelste kleine verblijf van de gieren. Mensen mochten een handschoen aan doen en de gieren voeren vanaf de hand. Nadat vele mensen een gier op de hand gehad hadden, gingen we door naar de leeuwen. De leeuwen zaten in een vierkant verblijf met alleen maar een vlakke saaie ondergrond, er was totaal geen uitdaging voor hun te vinden en ze moesten water drinken uit een hondenbak. De dieren in de dierentuin van Nederland hebben het beter dan de dieren die we vandaag gezien hebben. Dit is best dubbel, omdat er hier zo enorm veel vrije natuur is, dus waarom verblijven zij dan de rest van hun leven in een zo’n klein verblijf. Verder hebben we nog een kijkje genomen bij de Southern Ground Hornbill (Zuidelijke Hoornraaf), Serval, Honey Badger (Honingdas) en Hyena’s. Echter doet het revalidatiecentrum ook wel hele goede dingen zoals bijvoorbeeld dieren die vastzaten in een val te laten herstellen en vervolgens weer terug te plaatsen, hierbij laten ze zo min mogelijk mensen in de buurt komen om ze niet aan mensen te laten wennen. Toen we klaar waren met de rondleiding zijn we naar de watervallen gereden. We hadden allemaal de intentie dat we een wandeling gingen maken van 3 / 4 uur, zoals omschreven staat in het excursieboekje dat hier ligt. Maar nadat we gewandeld waren naar een mooie waterval, moesten we hogerop klimmen naar blijkbaar nog een andere waterval. We klommen langs de rotswanden naar boven, zonder ook maar enkele bescherming. In korte broek en met All Stars aan ging ik hangend aan de rotsen omhoog proberen te komen. Het was een zware tocht met enorme afgronden onder me, maar ik ben toch boven gekomen. Na het klimmen kwamen we inderdaad bij een grotere waterval. We rustte wat en maakten mooie foto’s en kregen toen te horen dat we dezelfde weg weer naar beneden moesten. Dat was even slikken, maar hadden geen andere optie dan toch maar gewoon te doen. Met kleine stukjes op de kont glijden, zweten en een aantal schrammen zijn we toch allemaal ook weer beneden gekomen. Een aantal meiden namen nog een duik vanaf een rots in het water van de waterval wat ijskoud was. Hierna zette we de terugweg naar huis weer in. Maar onderweg zijn we nog gestopt bij Baobab Pancake Restaurant. We aten een pannenkoek en namen een kijkje bij de typische Afrikaanse Baobab bomen. Dit zijn mega grote bomen (5 tot 25 meter hoog) met een grote stamomtrek (diameter van 11m tot 34m). Deze Baobab bomen slaan water op in de dikke stammen tijdens de natte seizoenen om het droge seizoen te kunnen overleven. Toen we thuis kwamen hebben we de andere meiden onder het genot van pizza’s en patatjes verteld wat voor avontuurlijke dag we gehad hebben.