Vanochtend hebben Demi en ik om half 7 weer de paarden gecontroleerd. Na de controle hebben we gezamenlijk ontbeten en zijn we naar stal gegaan. We hielpen de staff met de paarden borstelen en brachten de paarden naar de paddocks. Gabby heeft opgezwollen hakken en er hangt een rare geur om haar heen, wat uiteindelijk bleek te gaan om iets rottigs in haar hoef. Traci vertelde ons handige tips over hoe je dit kunt behandelen, hoe de zwelling te koelen en hoe om te gaan met paarden die niet aangeraakt willen worden op de desbetreffende plaats. Intussen was Shannon al de hele tijd bezig met de voorbereidingen van Fun Friday. Dus we splitsen ons op in tweetallen en kozen een paard. Ik vormde samen met Matt (de jongen uit Engeland die bij ons woont) een team en wij kozen voor Candle. Vervolgens moesten we in de springbak alle onderdelen van het hoofdstel van Candle zoeken (aangegeven met gele stickertjes) en vervolgens het hoofdstel op de juiste manier in elkaar zetten. We vonden onze delen achter een plant, onder een hindernisstaander, in een plantenbak etc. Wanneer he hoofdstel op de juiste manier in elkaar gezet was tot één geheel én goedgekeurd was, konden we door naar het tweede onderdeel, namelijk: The Taste Challenge. Zoals de naam al zegt moest één van ons geblindoekt een aantal dingen proeven. We hadden afgesproken dat Matt deze Taste Challenge deed en ik de andere geblindoekte opdracht uitvoerde, welke volgde na de Taste Challenge. Matt moest de volgende dingen proeven en raden wat het was; meel, zonnebloempitten, citroensap, kaneel, rozijnen&pinda’s, wortel en aubergine. Hij wist alles bij naam te noemen, behalve de aubergine. Na de Taste Challenge was het mijn beurt om geblindoekt te worden en vervolgens Candle op te zadelen en de hoofdstel om te doen. Het was op zich niet heel erg moeilijk, want ik wist precies in welke positie ik Candle had neergezet en we hadden vooraf al het sjabrakje en de singel bevestigd aan het zadel, waardoor ik het als één geheel op de rug kon leggen. Nadat Candle een zadel en hoofdstel om had en hopelijk op de juiste manier, gingen we naar de dressuurbak waar een obstakel parcour voor ons klaar stond. We moesten een zweep uit een pion pakken en een paar meter later weer in een andere pion terugstoppen en vervolgens een slalom rijden. Na de slalom moesten we een balletje van ongeveer kniehoogte van Candle pakken en verderop in een voerbak gooien en door een kleine slinger rijden welke aangegeven werd met balken. Nadat Matt het parcours had afgelegd sprong ik op Candle en legde ik hetzelfde parcours af. Na afloop van het parcours kregen we een clue/aanwijzing die we moesten ontrafelen en erheen moesten gaan. Op ons briefje stond het volgende: ‘’Many a horse have come through our yard, And lose one of them has always been hard. A place in our heart, there will always be, For these incredible creatures, that now are free. To those that have run their final race. The clue you’ll find, is at their resting place’’. We moesten dus op zoek naar de ‘begraafplaats’ voor de paarden ergens op het terrein. Ik had echt werkelijk geen idee waar dit zou kunnen zijn. Ik wist enkel een klein kruisje te vinden ergens, maar daar lag vast een kleiner dier dan een paard. We besloten maar op zoek te gaan naar een Engelssprekende staff en die vonden we al gauw. Omdat ik totaal niet op het Engelse woord ‘Graveyard’ kon komen, omschreef ik maar dat we opzoek waren naar een plek waar dode paarden onder de grond liggen. De man keek me aan en vond het zo grappig dat hij alleen maar aan het lachen was. Uiteindelijk heeft hij ons de richting gewezen en zijn Matt en ik erheen gegaan. We vonden op een groot kruis de volgende clue, namelijk: ‘’Being judged is never nice, unless you’re trying to win a prize. Whether it’s going fast or jumping high, getting a cheer, as you run on by. The final place that you must go, is to the headquarters of a show’’. Dit was de jurybox waar een bak met wortels stond te wachten op Candle. Wij zelf kregen een donut. In de middag hebben we nog zonder zadel een korte buitenrit gemaakt, ik zat op Lui. Een paar weken geleden hebben we geleerd hoe we vanaf de grond op een paard konden springen zonder zadel. Ik ging het vandaag proberen met Lui en vol verbazing lukte me het bij de derde keer. Voor Demi was er gistermiddag gebeld naar de dokter voor aan afspraak, omdat ze al zeker een dikke week last van één bovenbeen had. Vandaag om 15.45 kon ze terecht en ik ging met haar mee. Hoewel we al om kwart voor 4 een afspraak hadden staan, gingen we met Shannon pas om kwart voor 4 bij de stallen vandaan. Na hooguit 10 minuten rijden, kwamen we bij de dokter aan. Ik wachtte in de wachtkamer samen met nog een aantal andere mensen die daar zaten. Demi mocht mee met een man die echt zo’n typisch Zuid-Afrikaanse blouse droeg met giraffen, zebra’s en olifanten als print. Al gauw kwam demi weer terug. Ze had de spier te overbelast en moet nu het komend weekend nog rusten. En we moesten nog een gel ophalen bij de apotheek. Dus we reden 2 minuten naar het winkelcentrum met een spar. Shannon vertelde ons waar de apotheek zat. Demi en ik gingen het winkelcentrum naar binnen en liepen een normaal winkeltje naar binnen, waar dus in de hoek een kleine apotheek gecreëerd was. Nadat we terug waren van de dokter en apotheek hadden we 20 minuten de tijd voordat we weer weggingen richting de braai. In deze korte tijd heb ik gauw een douche genomen. Bij de braai aten we Boerenworst, steaks, maïskolven, knoflookbrood, aardappelen en een salade. Omdat we best wel moe waren allemaal, werden wij rond half 9 weer naar de Barn gebracht. Inmiddels liggen we allemaal al genesteld in ons bed. Welterusten!