Maandag 14 augustus
Zoals elke maandagochtend waren we ook deze maandagochtend weer vroeg uit de veren voor een gamedrive. Christelle vraagt altijd voordat de gamedrive start wat we willen zien. Meestal schreeuwen we iets van ‘Big Five’, ’Leopard’ of ’Krugerpark’, maar dit keer vroeg ik om een ‘happy elephant’. Tja waarom per se een blije olifant, dit vanwege de trieste documentaire van afgelopen zaterdag over de ivoorjacht. Tijdens de gamedrive zagen we aapjes, impala’s en meerdere giraffes met ook kleintjes erbij. Een hele poos later zagen we dan een olifant en dan wel omdat hij onze weg blokkeerde. Toen we eens om ons heen keken zagen we steeds meer olifanten, het bleek te gaan om een mega grote groep van wel 60 olifanten. Ze hebben nog nooit zo’n grote groep in Jejane Private Nature Reserve gezien. Het was heel tof om in zo’n groep verzuild te raken. De olifanten waren aan het spelen, eten en zelfs aan het vechten. Er waren ook hele kleine olifantjes bij die maar wat aan het rondrennen waren, enorm schattig. Deze groep was zich langzamerhand aan het voortbewegen en wij reden gewoon met hun mee. Zo zagen we ook ineens een hele grote olifant erbij staan, deze kwam dikwijls boven de andere grote olifanten uit. Naast dat deze olifant zo intens groot was, had hij ook enorm lange slagtanden. En dit was heel erg bijzonder omdat we in de documentaire van zaterdag meerdere olifanten zagen met hele lange slagtanden, waarbij Demi en ik tegen elkaar zeiden dat we hier in Jejane nog nooit een olifant gezien hadden met hele lange slagtanden. Verderop ontstond een gevecht tussen twee olifanten wat voor een enorm kabaal zorgde, wij dachten dat de slagtanden afbraken. Terwijl dit gevecht tussen die twee gaande was, rende alle moeders met de jongen in bescherming weg en een aantal (waaronder de big big daddy genaamd Ezulwini) op het gevecht af ging om de twee vechtende olifanten uit elkaar te drijven. We zagen een van deze twee weglopen met allemaal bloed op één van zijn slagtanden. Het was echt prachtig om 1,5 uur midden in deze groep te staan en gewoonweg te kijken naar hun natuurlijke gedragingen. Ik vroeg om één blije olifant en kreeg er zestig stuks, geweldig! Het werd dan ook wel weer tijd om terug te gaan naar de stallen. Iedereen had al paarden gekozen en er waren nog maar een paar over, natuurlijk de wat minder makkelijkere paarden. Dus ik ging rijden op Black Beard, de jonge fries. Ik was nog geen 5 minuten in de rijbak en had al meerdere mogelijkheden gehad om op de grond te liggen in plaats van op de rug van Black Beard. Hij ging namelijk bokken, vanuit stap naar galop en rechtstreeks naar de uitgang, zomaar uit het niets omdraaien etc. Hij was echt enorm aan het klieren, maar ik ben op hem blijven zitten gelukkig. Na het rijden konden we zo aanschuiven bij de lunch, die dit keer bestond uit rijst, kip en groenten. Na de lunch zijn Demi en ik nog naar de Pick&Pay gegaan om geld op te nemen en nog wat kleine boodschapjes te halen. Ook zijn we in de middag nog met school bezig geweest. Als avondeten hadden we chili con carne met gebakken aardappeltjes uit de oven.

Dinsdag 15 augustus
Vanochtend waren we om 8 uur weer op stal. We hielpen de staff met de paarden borsten. Om 9 uur stonden twee trails gepland met toeristen, waarvoor we dus meerdere paarden moesten opzadelen. Nadat deze twee groepen op trail waren, gingen wij de paarden kiezen waarop we wilden rijden vandaag. Er stonden al lessen gepland waarmee we dus rekening moesten houden. Ik koos voor Twin, omdat ik hem in deze 7 weken nog geen één keer gereden had en er een springles gepland stond. Tijdens de les zij Traci dat ik Twin moest rijden met de Judith-style, dat houdt in; ‘’Er compleet voor gaan’’, precies zoals ik Candle reed die heel erg voorwaarts gereden moest worden om hem ervan te overtuigen dat een hindernis niet zo heel eng is. Ze zij dan ook dat Twin zou stoppen bij de oxer die in de bak stond. Al die tijd dat ik hier op verschillende paarden heb gesprongen was ik niet nerveus meer, maar doordat Traci dat zei begon ik wel aan mezelf te twijfelen. Maar elke keer dat ik op de hindernis af reed zei ik hardop tegen Twin ‘’We can do it Twin’’ en het hielp want in totaal heeft hij maar twee keer gestopt, terwijl hij erom bekend staat dat hij altijd stopt. Traci was dan ook heel trots op hoe ik Twin reed. Ik heb een aantal hele rare sprongen gemaakt met Twin, maar we hebben ze allemaal overwonnen. De hoefsmid en dierenarts waren aanwezig vandaag, dus af en toe moesten we bijspringen om hun te helpen met het vasthouden van paarden. Aan het einde van ochtend heb ik Matt op Lui nog lesgegeven, ondanks dat ik het lesgeven opzich al moeilijk vind en dan ook nog in het Engels, gaat dat wel steeds beter. De les ging heel goed en Matt heeft dan ook zijn eerste galop gedaan. Tijdens de lunch aten we Spaghetti Bolognese. In de middag hebben Demi en ik met Traci om tafel gezeten voor onze eindbeoordeling. Ze was heel erg blij met ons en vertelde ons dat ze ons echt wel gaat missen. We hadden dan ook beiden een hele goede stagebeoordeling ontvangen. Ook hebben we nogmaals de uitleg over longeren bijgewoond. Aan het eind van de middag zijn we begonnen met onze koffers in te pakken, want morgen gaan we hier afscheid nemen en vliegen we naar Kaapstad voor zes dagen vakantie vieren. Morgenochtend gaan Demi en ik nog een trail doen samen en dan douchen en vervolgens vliegen wij om 1 uur. De geplande aankomsttijd in Kaapstad is half 5.

Ik hoop dat we in onze hostel in Kaapstad ook Wi-Fi hebben waardoor ik jullie van mijn belevenissen in Kaapstad op de hoogte kan houden. Waarschijnlijk ishet hebben van Wi-Fi niet het probleem maar het vinden van een moment om mijn blog bij te werken een groter probleem aangezien we onze dagen heel volgepland hebben om zo veel mogelijk te kunnen zien van Kaapstad.