Na ongeveer 24 uur doorgebracht te hebben in het vliegtuig, zijn we dan eindelijk om half 2 geland in Hoedspruit. Onderweg het één en ander meegemaakt. Het meest bijzondere was nog wel een voorval omtrent mijn koffer in Johannesburg. Nou was mij al verteld dat het daar gevaarlijk is en inmiddels hadden we een waarschuwings-smsje gekregen van medestudenten die ook naar African Dream Horse Safari gingen, zij had een vlucht eerder dan ons en waren dus al in Johannesburg voor ons. In het smsje stond beschreven dat we moesten oppassen voor 'mannetjes' die je baggage willen dragen/leiden en vervolgens hier veel geld voor vragen, zij hadden dit probleem ondervonden. Op het moment dat ik dit smsje voorlas aan Demi, belanden we in een ruimte waar we ineens omringd worden door deze zogenoemde 'mannetjes' die maar al te graag onze baggage uit handen willen nemen, echter hielden we dit tegen. Maar toch leidde één van hen ons naar de Check-in voor onze vlucht naar Hoedspruit, waarbij hij mijn grote koffer toch in handen neemt en een kaartje laat zien waarmee hij wil aantonen dat die op het vliegveld werkt. Het werd steeds spannender, want er zou een moment komen waarop hij om een groot bedrag vraagt en ik hem dit weiger. Eenmaal aangekomen bij de check-in vroeg dit mannetje inderdaad om een tip, maar ik vertelde dat ik geen geld mee had. Waarop hij zij 'You have always money, you're from The Netherlands'. Waarna ik vervolgens mijn koffer pakte en naar de mevrouw achter de check-in balie liep.

Na de 10 uur durende vlucht in een joekel van een vliegtuig, kwamen we in een propellervliegtuig te zitten naar Hoedspruit. Al het gerammel, gepiep en geschud zorgde ervoor dat wij 45 minuten gespannen zaten te wachten op de landing. Op het (enorm kleine) vliegveld van Hoedspruit werden we vriendelijk ontvangen door Christel, waarna we in een safariauto naar het bedrijf gereden werden. Éénmaal aangekomen op het bedrijf, kwamen we bij een prachtige accomodatie (zie foto's op FB) waar we verwelkomd werden door meerdere hondjes. We waren erg verheugd toen ons verteld werd dat deze prachtige villa onze slaapplek is voor de komende 7 weken. Wij dachten dat we primitiever gingen leven dan in NL, maar dat in tegendeel dus. Nadat we kennis gemaakt hadden met Traci (eigenaar) en Shannon (dochter van Traci) en ons lekker gesetteld hebben in onze slaapkamer, werd het tijd om een rondleiding te krijgen over het bedrijf en de 23 paarden te ontmoeten.

We zitten trouwens op dit moment met zes Nederlandse studenten in deze mooie accomodatie. Toevallig allemaal van dezelfde school, ondanks dat, kenden we elkaar nog niet. Op dit moment hebben Demi en ik een vierpersoonskamer voor ons tweeën, maar vanaf morgen zullen wij vergezeld worden door nog een medestudent van onze school.

Tegen schemering zijn we met ons zessen nog even de bush in gewandeld, waar we nog een Klifspringer en een knobbelzwijn (hier ook wel: Warthog) gespot hebben. Op het bedrijf liepen nog een aantal dwergmangoestes. Om 17.20 ging de zon onder en zijn we met z'n allen langs de bakrand gaan zitten, waar op dat moment nog kinderen aan het genieten waren van de laatste zonnestralen op de pony's. Overigens is één van deze kinderen jarig en word haar kinderfeestje hier bij ADHS grootst gevierd, door: paardrijden, gezellig samen eten, heeeeel veel snoep/chips, cadeautjes en slapen in het gangpad van de stallen (letterlijk tussen de paarden).

Nadat we onze eerste afrikaanse specialiteit (een raar langwerpig broodje met een worst van de braai en een zelfgemaakte ketchupsausje ertussen) in onze maag hebben, verdwijnen we uitgeput naar onze slaapkamer. De lange reis en alle indrukken hebben ons moe gemaakt. Wij zeggen dan ook voor nu: Welterusten!